სამწუხაროდ, ყველა ქორწინება ბედნიერი სიბერით არ მთავრდება. პარტნიორის არჩევისას ბანალური გულუბრყვილობა შეიძლება წარუმატებელი კავშირის მიზეზი გახდეს. ამის ნათელ მაგალითს სტატიის მთავარი გმირები ანა და ვადიმი წარმოადგენენ. ანა მიხვდა, რომ ის არასწორ ადამიანთან ერთად ცხოვრობდა:
„მე გადავწყვიტე განქორწინება. რასაკვირველია, ქორწინებიდან წელიწადნახევრის შემდეგ ეს შეიძლება ნაჩქარევ გადაწყვეტილებად ჟღერდეს. "როგორ არ შეგიძლია შენი ოჯახის გადარჩენა?" ან "მიეცი მეორე შანსი" ... რა თქმა უნდა, ყოველთვის შეგიძლია, შანსი მისცე, მაგრამ ეს იქნება არასწორი ოჯახი, თუ მხოლოდ ერთი ადამიანი ცდილობს ურთიერთობის გადარჩენას.
ყოფილ ქმარზე სიყვარულით ვიქორწინე, ყოველ შემთხვევაში, მე მეგონა, რომ ეს იყო სიყვარული და რომ ეს იყო ორმხრივი გრძნობა. ოფიციალურად ცოლი რომ გავხდი, დიასახლისის როლი მოვირგე, დავიწყე სახლის დალაგება, სამზარეულოში ტრიალი... ქმარი საერთოდ არ მეხმარებოდა. შაბათ-კვირას კი ცდილობდა, სახლში საერთოდ არ ყოფილიყო. დედაჩემსაც მსგავსი გამოცდილება ჰქონდა და მეუბნებოდა, რომ უნდა მომეთმინა. მისი თქმით, კაცებს ზოგჯერ დასვენება და ოჯახისგან შორს ყოფნა სჭირდებათ. ჩემი მეგობრები კი პირიქით მეუბნებოდნენ, რომ თუ კაცს ქალი ნამდვილად უყვარს, ცდილობს, რაც შეიძლება მეტი დრო გაატაროს მასთან. თავს ძალიან მარტოსულად ვგრძნობდი, გამუდმებით ვუყურებდი ქმარს კომპიუტერთან ან სმარტფონთან მჯდომს. როდესაც მე ვთქვი, რომ ჩვენ მეტი დრო უნდა გავატაროთ ერთად, ის გაკვირვებული დარჩა. მკითხა, საკმარისი რატომ არ იყო ის, რომ ჩვენ ერთ ბინაში ვცხოვრობდით. დედამთილი ამტკიცებდა, რომ მამაკაცებმა არ იციან ემოციების გამოხატვა. ამიტომ, მე არ უნდა შეურაცხვყო მეუღლე. მალე ჩვენ გვეყოლება ბავშვი და მას მოუწევს მთელი ოჯახის დამოუკიდებლად რჩენა, მე ეს უნდა გამეგო.
მშობიარობის დროს ჩემი ქმარი ჩემ გვერდით არ იყო. საავადმყოფოს ეზოში ჩემი მშობლები, სიმამრი და მეგობრები მელოდებოდნენ. გამოწერის დროსაც მხოლოდ ისინი იყვნენ ჩემთან, დედამთილმა კი დამამშვიდა, რომ ის მეგობრებთან ერთად აღნიშნავდა შვილის დაბადებას. ჩემი ქმარი არც მეორე დღეს გამოჩენილა. სამაგიეროდ, სოციალურ ქსელში დამიკავშირდა გოგო, რომელიც იყო იმ ქალის და, ვისაც ჩემი მეუღლე ხვდებოდა. ამ გოგოს ჩემთვის თვალის ახელა და საკუთარი დის დახმარება სურდა. მტკიცებულებად კი საკუთარი დისა და ჩემი ქმრის საერთო ფოტო გამომიგზავნა. მან თქვა, რომ ახლა ჩემი მეუღლე და მისი და ერთად ისვენებენ საერთო ნაცნობის აგარაკზე.
იმავე დღეს შევცვალე საკეტები. ბინა ჩემი იყო და ქმარი მასში რეგისტრირებული არ იყო, ამიტომ პოლიციის დახმარებითაც კი ვერ შეძლებდა შემოსვლას. ის მხოლოდ 2 დღის შემდეგ გამოჩნდა. თავიდან მან უბრალოდ სცადა საკეტის გახსნა, შემდეგ დააკაკუნა და ზარი დარეკა. შემდეგ კი ის მშობლებთან წავიდა. ცოტა ხნის შემდეგ დედამთილი მოვიდა, მე შემოვუშვი და ყველაფერი ვაჩვენე. მან დამიწყო მტკიცება, რომ ეს ფოტოშოპი იყო და მისი შვილი ასე არ მოიქცეოდა. მე კი ვუთხარი, რომ განქორწინებას ვაპირებდი. ამის შემდეგ დედამთილიც და დედაჩემიც ცდილობდნენ ჩემს გადარწმუნებას. მეუბნებოდნენ, რომ ეს ყველა ოჯახში ხდება და უნდა შევძლო პატიება. კი, შემეძლო, ისევ ძველებურად მეცხოვრა, მაგრამ ეს არა ოჯახი, არამედ სიყალბე იქნებოდა და მე არ მინდოდა, ამის ნაწილი გავხმდარიყავი.
<div> <div class="gtx-trans-icon"></div>
</div>